Radnička prava se ne dobijaju, za prava se bori

Izvođenje performansa zakazano je sa početkom u 10 časova, na platou ispred Doma omladine. Na tom istom mestu je, kod kafane „Radnička kasina“, pre tačno 130 godina krenula borba za prava radnika.

Članovi sindikata će 1. maja krenuti sa platoa Doma omladine dalje u šetnju do Slavije, gde će rukovodstvo SSSS položiti vence na spomenik Dimitrija Tucovića.

Sindikat Rafinerije nafte Pančevo čestita Međunarodni praznik rada i istovremeno podseća radnike da ujedinjeni možemo postići mnogo više i mnogo bolje.

„Radnička kasina“

Kafana „Radnička kasina“, koja se nalazila na mestu današnjeg Doma omladine u Beogradu, nezaobilazni je deo istorije radničkog pokreta u Srbiji. Na tom mestu je, u tadašnjoj Kraljevini Srbiji, 1893. godine po prvi put obeležen radnički praznik. Radnici, okićeni crvenim trakama i sa transparentima sa socijalnim zahtevima, podstaknuti lošim uslovima rada, niskim nadnicama i izostankom radnog vremena, okupili su se u Kasini, gde su ih žandari vrlo brzo opkolili. Dvadesetak najupornijih radnika, obućarskih kalfi i šegrta, uspelo je da se probije do Topčidera, gde su proveli ostatak dana. Tadašnja srpska radnička klasa je bila malobrojna, jer je više od 90% stanovništva živelo na selu i veće fabrike su bile retkost. Već početkom 20. veka menja se slika u Srbiji i broj najamnih radnika prešao je 81.000. Oni su imali svoja udruženja, a najpoznatiji je bio Radnički savez koji je formiran 1903. godine. Pored radničkih udruženja, za prava radnika u Srbiji snažno se zalagala i Socijaldemokratska partija na čijem čelu je bio Dimitrije Tucović. Prva obustava rada za 1. maj u Srbiji je organizovana 1906. godine.